Omgekeerde osmose
Laatste bijwerking : 2021.11.19
Eerst en vooral het fenomeen osmose : wanneer men twee oplossingen met verschillende concentraties plaatst langs beide kanten van een filtermembraan, gaat het water door deze membraan gaan tot de concentraties langs beide zijden in evenwicht is.
Het omgekeerde osmose (OO) proces gebruikt ook een heel dunne semi-permeabele membraan (0.1nm) maar laat alleen nog watermoleculen passeren : alle opgeloste stoffen, organische stoffen, pyrogenen, submicrocolloïdale materie, zware metalen, resten van pesticiden of meststoffen, van medicamenten, virussen en bacteriën worden van het water gescheiden.
Door het uitoefenen van een hydrostatische druk (tussen 50 à 80 bar) gaat men echter over de osmotisch druk en dwingt men het water in één richting door de membraan te gaan, waarbij langs ene kant een kleiner volume van zuiverder water ontstaat (en langs de andere zijde, een groter volume van een oplossing met meer onzuiverheden).
Dit proces wordt "omgekeerde" osmose genoemd, omdat het druk vereist om puur water door een membraan te persen, terwijl alle onzuiverheden achterblijven.
Initieel werd deze techniek gebruikt in duikboten en in de ruimtevaart. Ook bij nierdialyse wordt deze techniek toegepast. Thuis kan zo'n systeem dienen om water te zuiveren. "Proper" water drinken gaat ons allen aan. Het bekomen water is echter licht zuur, ,mineraalloos en zwaar. De toevoeging van mineralen en het oproeren kan hieraan verhelpen.
Het dagelijks gebruik van de omgekeerde osmose kadert in het principe zo zuiver mogelijk water te nuttigen opdat het water in het organisme optimaal zou benut worden als vervoermiddel voor de uitscheiding van toxische elementen.
Doch economisch is de omzetting helemaal niet : om één liter behandeld water te verkrijgen zijn tussen 2 en 5 liter regenwater nodig.
Houders van aquaria gebruiken deze techniek om de samenstelling van het water perfect te regelen.
Industrieel wordt omgekeerde osmose toegepast als ontziltingstechniek, meestal met groene energie.
