Antigenen            

 

          Laatste bijwerking : 2021.11.19

 

 

Antigenen zijn proteïnen en worden onder verdeeld in 3 categorieën :

 

1. • normale antigenen (NA),

   • • behoren tot een individu

     • zijn "Eigen" antigen of autoantigenen

     • veroorzaken de vorming van autoantilichamen

 

1. • abnormale antigenen (AA),  

   • • behoren tot een individu

     • zijn "Eigen verstoorde" antigenen, welke overeenkomen met bv. tumorale antigenen welke tot expressie komen in kankercellen

 

1. • vreemde antigenen (VA),

   • • behoren niet tot het individu,

     • zijn "Niet Eigen" antigenen ;

 

Zij kunnen onderverdeeld worden in  :

 

1. 1. 1. • alloantigenen :

         • • komen voor bij andere individuen van hetzelfde soort (maar verkregen via bloedtransfusie of orgaantransplantatie)

           • veroorzaken de vorming van alloantilichamen

         • heteroantigenen :

         • • komen voor :

           • ofwel bij individuen van een andere soort (chimpansee, muis, bacterie, virus, ...)

           • ofwel op moleculen uit de omgeving (voeding, farmaca, ...)

           • veroorzaken de vorming van héteroantilichamen of xenoantilichamen

 

Het antigeen hecht zich aan de recepteur van het antilichaam, waarna B-lymfocyten het duo opruimen door fagocytose. Met de hulp van T-helper-lymfocyten zullen de B-lymfocyten zich vervolgens omvormen tot een groot kopieerapparaat dat in korte tijd identieke kopijen van een bepaald antilichaam gaat aanmaken, tientallen miljoenen kopijen per uur.

 

Eenmaal geactiveerd houdt een deel van de B- en T-lymfocyten de kenmerken van het antigeen (de indringer) in het geheugen. Zo is het immuunsysteem bij een volgend contact onmiddellijk paraat om de aanval af te slaan.

 

De specifieke kenmerken van een antigeen die de immuunreactie uitlokken worden epitopen genoemd.

 

Een normaal organisme tolereert de autoantigenen.

 

 

          

 

 

De lezer dient steeds in acht te houden dat de beschreven curatieve eigenschappen in geen enkel geval het medisch advies vervangen, welke steeds onmisbaar is bij het stellen van een diagnose en bij bepaling van de ernst van de aandoening. Wel wordt de gebruiker gestimuleerd beslissingen met betrekking tot zijn gezondheid te nemen, op basis van eigen research, steeds in samenspraak met een professionele gezondheidswerker.

 

In alle gevallen valt het gebruik van dit programma enkel onder de controle, het beheer, de risico's en de verantwoordelijkheden van de gebruiker.