Zoëlho, op naar een bewuste levensstijl.

Glucagon

 

          Laatste bijwerking : 2021.11.19

 

 

Glucagon, een polypeptide van 29 aminozuren, wordt geproduceerd in het organisme door de α-cellen van de pancreas (eilandjes van Langerhans).  

 

Haar effecten staan haaks op deze van insuline (β cellen van de pancreas) maar, in tegenstelling met deze laatste, treedt glucagon praktisch uitsluitend op ter hoogte van de lever. Adrenaline zorgt voor de perifere compensatie van insuline.

 

Insuline en glucagon zijn in normale omstandigheden de 2 belangrijkste hormonen betrokken bij de strikte regeling van de glykemie, zowel nuchter (stimulatie van de  α-cel en suppressie van de β-cel) als postprandiaal (stimulatie van de β-cel en suppressie van de α-cel).

 

Bij vasten gaat glucagon in de lever de volgende metabole paden stimuleren voor de vrijstelling van glucose :

 

    • omzetting van melkzuur in glucose (gluconeogenese) (lever)

    • de afbraak van glycogeen naar glucose (glycogenolyse) (lever)

    • de aanmaak van ketonlichamen (vervanger van glucose via de ketogenese) (lever)

    • de vetafbraak (lipolyse) en de vetopslag remmen (lipogenese) (vetweefsel)

    • ...

 

Tegengesteld aan insuline wordt de secretie van glucagon

 

    • gestimuleerd door een verlaging van de glykemie,

    • geremd door een verhoging van de glykemie,

    • gestimuleerd door een proteïnerijke maaltijd, waarbij ter hoogte van de lever, de meeste aminozuren uit de afbraak van de voedingseiwitten worden omgezet in glucose (gluconeogenese), terwijl de insuline-respons laag blijft ; glucagon helpt ook de aminozuren door de celwand heen (anabolisme).

 

Glucagon oefent dus een dubbele fysiologische rol uit :

 

    • postprandiale versterking van de insulinesecretie door het feit dat o.a. aminozuren uit de voeding de secretie van glucagon en dus ook de secretie van insuline stimuleren,

    • een mobilisatie van metaboliseerbare substraten door glycogenolyse, gluconeogenese, ketogenese en lipolyse bij hoge energienood. De verhouding tussen de concentraties van de 2 hormonen, insuline en glucagon, speelt hierbij een grote rol.

     

  1. Bij een relatief verhoogde concentratie van glucagon zal normaal eerder beroep worden gedaan op de reservevetten, terwijl de gluconeogenese voorlopig zwak blijft. Dit belet in een eerste fase de afbraak van proteïnen. Zie ook : "Het ketogeen dieet".

 

 

 

 

 

 ZOELHO (c) 2006 - 2024, Paul Van Herzele PharmD        Laatste versie : 17-mrt-24                     

DisclaimerDisclaimer

 

De lezer dient steeds in acht te houden dat de beschreven curatieve eigenschappen in geen enkel geval het medisch advies vervangen, welke steeds onmisbaar is bij het stellen van een diagnose en bij bepaling van de ernst van de aandoening. Wel wordt de gebruiker gestimuleerd beslissingen met betrekking tot zijn gezondheid te nemen, op basis van eigen research, steeds in samenspraak met een professionele gezondheidswerker.

 

In alle gevallen valt het gebruik van dit programma enkel onder de controle, het beheer, de risico's en de verantwoordelijkheden van de gebruiker.