Hyperinsulinemie

 

           Laatste bijwerking : 2023-08-31

 

 

Wanneer cellen niet meer correct reageren op insuline, d.w.z. wanneer ze niet meer in staat zijn om de bloedsuikerspiegel te verlagen ondanks de aanwezigheid van insuline, spreken we van insulineresistentie. Om het verlies aan werkzaamheid van insuline te compenseren, scheidt het lichaam nog meer insuline af en stijgt het insulineniveau: dit is hyperinsulinemie.

 

Op de lange termijn raakt de alvleesklier uitgeput en kan de insulineproductie dalen: de patiënt loopt het risico om type 2-diabeet te worden als de glucosespiegels in het bloed hoog blijven. Insulineresistentie gaat daarom vaak vooraf aan type 2-diabetes. Daarom wordt het vaak "pre-diabetes" genoemd.

Overzicht inhoud :

Definitie

 

Symptomen

 

Risico's

 

Praktisch

 

Inhoud :

Definitie :             

 

Hyperinsulinemie is een stofwisselingsziekte waarbij de insulinespiegels in het bloed chronisch verhoogd zijn.

 

Insuline, geproduceerd door de pancreas, helpt bij het regelen van de glykemie. Hyperinsulinemie wijst op een onderliggend probleem waarbij de pancreas overmatig insuline vrijstelt.

 

Meestal is de hoofdoorzaak insuline-resistentie, een toestand waarbij lichaamscellen resistent zijn aan de effecten van insuline, waarna de pancreas probeert deze effecten toch te bereiken door een verhoogde insuline-synthese. Hyperinsulinemie is dus geen type 2-diabetes (= te lage insuline productie), maar is er wel doorgaans mee geassocieerd.

 

Insuline-resistentie --> Insuline ↑ --> Hyperinsulinemie

 

   (pancreas geraakt vermoeid) --> Insulinemie ↓ ---> Glykemie ↑ --> Hyperglykemie ---> Diabetes

 

Een hyperinsulinemie verschijnt meestal jaren voor de eerste symptomen van diabetes.

 

Ondertussen veroorzaakt de constante hoge insulinetiter (hyperinsulinemie) in het bloed een verstoring van de omega6/omega3 vetzuren-balans. Het hormoon insuline beslist alzo wat er in het organisme gebeurt met de vetten, zelfs wat er gebeurt met de "goede" vetten.

 

Een verhoogde insulinemie is dus te beschouwen als een cardiovasculaire risicofactor, vooral door de verminderde bloedcirculatie ("dikker bloed"), door de vorming van vet-plaques (atherosclerose) en door de gewichtstoename (belasting voor de hartfunctie).

 

Insuline houdt ook natrium vast : hyperinsulinemie leidt zo tot hypertensie (where sugar goes, water goes).

 

Noot :

De stijging van de insulinemie is bij kinderen afhankelijk van de BMI : hoe zwaarder een kind, hoe hoger de stijging van insuline na het drinken van bv. een frisdrank. Dit suggereert een mechanisme bij jongeren dat naarmate het lichaamsgewicht toeneemt ook de insuline-gevoeligheid toeneemt. Deze vicieuze cirkel wordt in de recente voedingsliteratuur en ook in andere studies bevestigd.

 

 

Symptomen :             

Hyperinsulinemie/insulineresistentie

 

Teveel insuline in het bloed blokkeert het leptine-signaal (het hormoon dat je lichaamsvet reguleert). Is er ook teveel cortisol in het bloed (stress...) dan stimuleert deze de calorie-opname van "troostvoedsel". Een hoog cortisolgehalte gedurende de nacht zorgt overdag voor een hogere aanmaak van het hongerhormoon ghreline. Beide darmhormonen samen zorgen dan voor :

 

1. • buikvet : taille/heup omvang ratio > 0.8 bij vrouwen en > 1 bij mannen : dus overgewicht rond het middel zonder dat er echt sprake hoeft te zijn van algemeen overgewicht...

   • • vrouwen : begint met het paalmodel gevolgd door een appelfiguur.

     • mannen : begint met zwembandjes in de taille en evolueert naar de buik over de broeksriem.

 

1. • vaak honger hebben, vooral na een maaltijd : het lichaam reageert op voeding met een te hoge insuline-secretie, meestal tengevolge van insuline-resistentie. Insuline-resistentie is een toestand waarbij insuline niet meer in staat is glucose uit de bloedbaan binnen te loodsen in de levercellen, spiercellen en in het perifere weefsel. De glucose wordt dan in glycogeen en lichaamsvet omgezet. De hierop volgende glucose-daling in het bloed veroorzaakt terug een honger gevoel.

 

1. • hypoglykemie : hypoglykemie-symptomen treden niet alleen op door een laag glucose-gehalte in het bloed maar ook door hyperinsulinemie. Veel hypoglycemische patiënten die denken een hypo te hebben, hebben normale of zelfs hoge suikerspiegels. De klachten worden hier veroorzaakt door hyperinsulinemie!

 

1. • gewrichtsklachten : hyperinsulinemie gaat de omzetting van linolzuur naar de "slechte" pro-inflammatoire eicosanoïden uit AA (omega6 afgeleide) nog bevorderen (zie "Essentiële vetzuren").

 

1. • andere :

     • vermoeidheid, chronische infecties, concentratiestoornissen (brain fog, vooral wanneer je niet eet)...

     • stress : koolhydraten reduceren stress, vandaar drang naar suikers.

     • behoefte voor NAP na de maaltijd (siësta)

     • verslechteren zicht naarmate de dag vordert

     • gezwollen buik naarmate de dag vordert

     • plasnood in het midden van de nacht

     • ...

 

Risico's :            

 

Hyperinsulinemie kan aan de basis liggen van :

 

1. • hart- en vaatziekten : hoge bloeddruk, verhoogde TG, LDL, totaal cholesterol.

 

1. • hormonale problemen : menstruatie- en menopauzale klachten, depressie, daling immuniteit, PCOS...

 

1. • obesitas... : hyperinsulinemie en/of insulineresistentie zijn gemeenschappelijke mechanismen van factoren die een invloed hebben op de ontwikkeling van obesitas (calorieënovermaat, geraffineerde suikers).

 

1. • kanker : hyperinsulinemie en/of insulineresistentie schijnen betrokken te zijn bij de ontwikkeling van colorectale en borstkanker (en waarschijnlijk bij prostaatkanker) : kwaadaardige cellen zouden geactiveerd worden door te hoge insuline-spiegels in het bloed.

 

Hyperinsulinemie kan de omzetting van ALA naar de meer essentiële EPA/DHA omega3-vetzuren remmen.

 

 

Zie ook : "Nutribalans".

 

Praktisch :            

 

1. • Liponzuur : doet de celconcentraties van lactaat en pyruvaat dalen, wat wijst op een verbetering van de mitochondrie-functie en van het suikermetabolisme.

   • NAC : verhoogt het verbruik van glucose door de cellen, zodat de cel terug glucose kan opnemen via het insuline.

   • Mg en Cr spelen ook een belangrijke rol in de insulinegevoeligheid.

   • DHEA, als PPARs agonist : verhoogt de insulinegevoeligheid van de cel.

   • MOVZ van de serie omega3 : omdat verzadigde vetzuren, evenals suikers, de activiteit van PARRs verminderen, hierdoor een insulineresistentie induceren waardoor het glucose minder wordt verbruikt.

 

Bij behandeling van obesitas als gevolg van hyperinsulinemie is het gunstig om koolhydraten te vermijden. Het volledig mijden van koolhydraten is echter niet aangeraden omdat :

 

1. 1. • koolhydraten nodig zijn voor een evenwichtige opbouw van de darmflora : een verstoring kan een candida infectie of een vaginale infectie veroorzaken.

 

1. 1. • een verschuiving in de voeding van koolhydraten naar eiwitten kan de serotonine-huishouding danig verstoren waardoor depressieve gevoelens kunnen optreden.

 

Doch niet zozeer de hoeveelheid koolhydraten telt, wel het type! Obese patiënten eten daarom niet noodzakelijk te veel, doch eerder verkeerd.

 

1. 1. • langzaam verteerbare koolhydraten zijn laag glycemisch : zij verhogen nauwelijks de insulinerespons of anders gezegd : zij vertonen een lage glycemische index.

 

1. 1. • langzaam verteerbare koolhydraten zijn vezelrijk : zij nemen ook langer het hongergevoel weg. Doch opgelet : brood (wit of bruin) bevat te weinig vezels en is dus te mijden...

 

1. 1. • ...

 

 

          

 

 

De lezer dient steeds in acht te houden dat de beschreven curatieve eigenschappen in geen enkel geval het medisch advies vervangen, welke steeds onmisbaar is bij het stellen van een diagnose en bij bepaling van de ernst van de aandoening. Wel wordt de gebruiker gestimuleerd beslissingen met betrekking tot zijn gezondheid te nemen, op basis van eigen research, steeds in samenspraak met een professionele gezondheidswerker.

 

In alle gevallen valt het gebruik van dit programma enkel onder de controle, het beheer, de risico's en de verantwoordelijkheden van de gebruiker.