Fysische terreinen

 

          Laatste bijwerking : 2021.11.19

 

 

Het terrein is een belangrijk begrip in de diëtotherapie. Het verwijst naar het geheel van organische vochten waarin onze cellen overleven. Het terrein vormt de directe omgeving van al onze cellen, het inwendig milieu waaruit zij alle noodzakelijke stoffen voor een gezonde functie kunnen putten. Cellen met tekorten of in een door giftstoffen vervuild milieu  zullen niet correct functioneren.

 

De fysische waarneming van bepaalde verschijnselen geeft indicaties niet alleen over onze genetische bagage maar ook over de aard of de ontaarding van het terrein. Genen doen niets, het is onze manier van leven, onze voeding en de omgeving waarin we leven die ons organisme sterker kunnen maken maar ook kunnen verzwakken. Een metabolische verzwakking manifesteert zich met orgaan functionele en biologische verstoringen, die kunnen verschillen afhankelijk van het belaagd orgaan.

 

Verschillende terreintypes kunnen zo onderscheiden worden afhankelijk van de terreinverstoring.

 

Gezondheidstoestanden en terreintypes :

Overzicht inhoud :

Het immuunterrein

 

Het glycemisch terrein

 

Het zuur-base terrein

 

Het neurologisch terrein

 

Het maag- en darmterrein

 

Terreinvergiftiging

 

Terreinontaarding

Inhoud :

        

Het immuunterrein :

1. • Overgevoeligheid in de NKO-sfeer, allergische aanleg, huidproblemen, menstruatiestoornissen... : wijzen op een zwak of verzwakt immuunterrein.

 

Chronische tekorten aan MOVZ leiden meestal tot een zwakke immuunrespons, wat zich uit in NKO aandoeningen, aanleg voor allergie, astma... maar ook in typisch vrouwelijke verstoringen (PMS, menopauze...), circulatiestoornissen, humeurveranderingen, droge huid vooral de buitenzijde van de onderkuit, breekbare haren...

 

Met het oog op kwaliteit en niet op kwantiteit van de opgenomen vetzuren en gericht op het herstellen van de optimale balans aan MOVZ zullen voedingsadviezen een hogere consumptie van koud geperste plantaardige oliën, vette vis, algen, verse groenten en oliehoudende vruchten aanbevelen.

 

Indien nodig kunnen voedingssupplementen op basis van MOVZ en met de nodige enzymatische cofactoren helpen.

 

Zie : "Essentiële vetzuren" en ook : "Vetzuurprofiel", "PG-TX-LT profiel".

 

Andere verstoorders van het immuunterrein : gluten, melk... Ook zij kunnen oorzaak zijn van NKO-aandoeningen, allergische reacties en van maag- en darmstoornissen.

 

Zie : "Intolerantie", "Allergische reactie" en "Maag- en darmstoornissen".

 

 

        

Het glycemisch terrein :

 

1. • Neiging tot overgewicht, metaboolsyndroom, diabetes... : wijzen op een hypoglycemisch terrein.

 

Samen met de sterke daling van de totale energieaanvoer gedurende de laatste 40 jaren ging ook de vetconsumptie in absolute cijfers naar omlaag, alhoewel het relatief aandeel ervan steeg.

 

Hiertegenover staat een sterk verhoogde en overmatige aanvoer van koolhydraten. Daar de overmaat glucose in het bloed wordt opgeslagen als glycogeen in de lever en de spieren, en daar deze opslagmogelijkheid niet uitbreidbaar is, zal het organisme de overmaat glucose omzetten in triglyceriden, dus in vetten.

 

Daarnaast veroorzaakt de uitgelokte hyperinsulinemie op termijn insulineresistentie omdat het organisme (cellen) zich aanpast door minder gevoelig te worden aan dit hormoon. Waardoor nog meer insuline wordt vrijgesteld, met steeds frequenter optredende hypoglykemie-symptomen en met gewichtstoename. Deze herhaalde hypoglykemie-toestanden zullen op hun beurt in de cellen leiden tot een overconsumptie van oligo-elementen en van vitaminen uit de B groep, bij hun pogingen de aanpassingsnoden te ledigen.

 

Aangezien geen enkele van de symptomen die optreden bij hypoglykemie specifiek zijn, zijn het eerder de frequentie en de regelmaat waarmee deze symptomen optreden die de diagnose zullen sturen in de richting van chronische hypoglykemie : zij treden inderdaad eerder op gedurende de nacht, tegen de middag en/of in de loop van de avond (wat overeen komt met de "tussendoortjes").

 

Vooral 's morgens, ttz het moment waarop het organisme het meest gevoelig is aan bloedsuikerschommelingen, moet de nadruk liggen op suikerrijke voedingsmiddelen met lage glycemische index (GI) (peulgewassen, volle granen, verse groenten...), best in associatie met vezelrijke voedingsmiddelen zoals fruit en groenten om de amplitude van de glykemie te beperken. Ook proteïnerijk voedsel kan de impact van een sterk gesuikerde voeding beperken. Anderzijds is het beter de consumptie van voedingsmiddelen met hoge GI te beperken, vooral buiten de maaltijden. Meer aandacht zou moeten gaan naar de dichtheid van voedingsmiddelen : hun rijkdom aan vitaminen uit de B-groep en aan mineralen, maar ook aan MOVZ : insuline kan immers pas naar behoren inwerken indien de celmembranen voldoende vloeiend zijn zodat de insulinereceptoren op hun oppervlak zich optimaal kunnen uitdrukken.

 

Voedingssupplementen op basis van vitaminen uit de B-groep, MOVZ, proteïnen, mineralen en oligo-elementen kunnen nuttig zijn.

 

Zie : "Glycemie-stoornissen" en "Hyperinsulinemie".

 

        

Het zuur-base terrein :

 

1. • Demineralisatie-verschijnselen, spier- en peeszwakte, slijmvliesirritatie, been- en gewichtspijnen, vroegtijdige osteoporose... : wijzen op een zuur en mineraalarm terrein.

 

Het totaal vermijden van verzurende voedingsmiddelen bij een zuur terrein is niet gerechtvaardigd. Meer nadruk dient gelegd op het evenwicht tussen de basenvormende en verzurende producten in de voeding, door het mijden van limonades, suikerwaren, geraffineerde producten... en anderzijds door te kiezen voor mineraalrijk voedsel zoals peulgroenten (linzen, erwten...), verse groenten en oliehoudende vruchten.

 

Er bestaan specifieke voedingssupplementen die kunnen helpen bij het herstellen van het zuur-base evenwicht van het organisme en haar helpen remineraliseren. Zij bevatten basische zouten van zwakke zuren (carbonaten of citraten van calcium, magnesium of kalium...) samen met vitaminen uit de B groep (B3, B5, B6...) die onmisbaar zijn bij de betrokken metabole reacties.

 

Zie : "Zuur-base profiel", "Zuur-base evenwicht" en "Zure, verzurende en basenvormende voedingsmiddelen".

 

        

Het neurologisch terrein :

 

1. • Chronische vermoeidheidsverschijnselen, al dan niet samen met slaapstoornissen, spasmofilie, stress, zenuwachtigheid, angst of depressie wijzen op een verzwakt neurologisch terrein.

 

Voortdurende stress put het organisme dat steeds opnieuw tracht terug te keren naar haar evenwichtstoestand (homeostase) uit, wat leidt tot een grondige verstoring van haar biologisch evenwicht en verder, indien de stress aanhoudt, tot eerst functionele, dan metabole en uiteindelijk tot orgaanstoornissen. Dit uitputtingsmechanisme worden nog versneld worden door heel intense psychologische trauma's (burn-out, overval, ernstig ongeval, verkrachting, ernstige ziekte... ), afhankelijk van de emotionele rijpheid van de persoon in kwestie.

 

Stress kan dus zowel de oorzaak als het gevolg zijn van de verergering van vele functionele en organische aandoeningen. Stress leidt tot zenuwuitputting, tot frequente spanning en prikkelbaarheid, en verder tot slaapstoornissen, relatieproblemen...

 

Het is evident dat zwakke immuun-, hypoglycemische en zure terreinen bijdragen tot de ontwikkeling van zenuwzwakke terreinen. Tekorten aan MOVZ, nutriënten en vitaminen uit de B groep bevorderen verstoringen bij andere terreinen. In het bijzonder immuunzwakke terreinen bezitten een enge band met zenuwzwakke terreinen door het fundamenteel belang van MOVZ in de structuur van celmembranen, vooral van neuronen.

 

Ook de overmatige productie van vrije radicalen kan de functie van membraanreceptoren verstoren, met chronische stresstoestanden en hun schadelijke gevolgen op de gezondheid als gevolg.

 

Aangewezen voedingssupplementen bevatten naast precursoren van neurotransmitters (choline voor acetylcholine, tryptofaan voor serotonine, tyrosine en fenylalanine voor dopamine en noradrenaline, glutaminezuur voor GABA...), ook de MOVZ DHA en EPA, vitaminen met antioxidant effecten en van de B groep, mineralen en oligo-elementen, complexe suikers samen met enzymcofactoren nodig voor de energieproductie...

 

Zie : "Stress-profiel", "Stress" en "Oxidatieve stress".

 

        

Het maag-darmterrein :

 

1. • Problemen met de darmtransit, verteringsproblemen, lever- en galstoornissen, colitis, chronische darmontstekingen, eventueel met candidose... : wijzen op een verzwakt maag-darmterrein.

 

Een overmatige consumptie of een gebrekkige verteringscapaciteit kan door een onvoldoende afbraak van de bestanddelen in de voeding een verstoring van de darmflora veroorzaken. Zo kan een overmaat suikers leiden tot fermentatie en een overmaat proteïnen tot verrotting. Dit onevenwicht van de darmflora, vooral dan van de gistingsbacteriën (gram +) en van de rottingsbacteriën (gram -), kan de oorzaak zijn van opgeblazen gevoel, gasvorming en verteringsmoeilijkheden. Vooral het rottingsproces maakt aromatische stoffen aan (ammoniak, H₂S, indolen...) en toxische aminen (putrescine, cadaverine...). Deze toxines moeten via de poortader geëlimineerd worden en geïnactiveerd in de lever (ontgifting) vooraleer te worden uitgescheiden via de urine.

 

Elke verstoring van de darmflora (dysbiose) kan leiden tot een verlies aan immuuncapaciteit, tot een daling van de immuuntolerantie met verhoogde aanleg voor allergieën, zelfs voor auto-immuunziekten, tot ontstekingsziekten door een onaangepaste productie van pro-inflammatoire cytokines en door een te grote darmpermeabiliteit ("Leaky Gut Syndrome (LGS)").

 

Er bestaat dus een duidelijk verband tussen het immuun en het gastro-intestinaal systeem. Het zenuwstelsel (stress) oefent ook een directe invloed uit op de vertering.

 

Het herstellen van het evenwicht in de darmflora met pre- en probiotica, samen met hygiëne- (antistress, ..) en dieetregels (het mijden van irriterende vezels, intolerantie uitlokkende antigenen en voedingsadditieven), is primordiaal voor het herstel van de integriteit van de darmwand en dus ook voor haar doorlaadbaarheid.

 

Zie : "Voedselabsorptie" en "Maag- en darmstoornissen".

 

        

Terreinvergiftiging :

 

1. • Endocriene stoornissen, vasculaire storingen, metabole verstoringen door vervuiling van de omgeving onder de invloed van alcohol, roken, pollutie, zware metalen... wijzen op een met toxines belast terrein.

 

De omgevingsvervuiling van lucht en water door synthetische chemische stoffen, met zware metalen, met medicamenten... overladen de ontgiftingscapaciteit van het organisme. Er zijn meer dan 140.000 chemische stoffen waar het menselijk lichaam mogelijk geen weerstand tegen heeft. Maar een duizendtal ervan kan in het lichaam worden opgespoord (Bron : Europees Democophes-project). Niemand weet welke invloed deze chemische stoffen hebben op het menselijk lichaam. Niemand weet of ook heel lage dosissen van bepaalde producten een effect op de gezondheid kunnen hebben. Deze producten kunnen dan ook niet beperkt of verboden worden...

 

Een ontoereikende leverontgifting of een accumulatie van toxische stoffen kan veel functionele symptomen uitlokken : dikke, beladen tong, slechte adem, migraine, slaapstoornissen (tussen 1 en 3 uur 's morgens), vermoeidheid, verteringsproblemen (onvoldoende gal), braakneigingen, bleke tot gele huidstint...

 

1. • Endocriene disruptors (EDs) beïnvloeden de ontwikkeling en de functie van het reproductieapparaat en leiden tot bv. seksuele afwijkingen bij kaaimannen, bepaalde weekdieren en zeehonden. Bij de mens steeg, de laatste 20 jaar, het aantal genitale afwijkingen fors (de testes die niet migreren naar de balzak tijdens de puberteit, afwijkingen thv de urineleider (hypospadia),  micropenis...), terwijl de spermaproductie daalde. Stoffen als ftalaten, pesticiden, PCB's, dioxines, nanopartikels van TiO , Ag (gebruikt op voedingsmiddelen (groenten, fruit...) en in bewerkt voedsel, voedingssupplementen, voedingsingrediënten en cosmetica...) worden hier met de vinger gewezen (zie ook : "Voedinsadditieven").

 

De ontgifting, die vooral gebeurt in de lever (hepatocyten), maakt het mogelijk een toxische stof om te zetten in een afgeleide die via de stoelgang of de urine kan verwijderd worden. Deze metabole activiteit vereist echter veel energie en de aanwezigheid van antioxidantia zoals glutathion en zwavelhoudende aminozuren (taurine, cysteïne, methionine...), de oligo-elementen selenium en zink (katalysatoren van het SOD, zie "Antioxidantia") bij de ontgifting van zware metalen zoals lood, kwik, cadmium... De leverfunctie stimuleren met taurine, draineren met planten of massage...

 

Zie : "Ontgiftingsprocessen".

 

        

Terreinontaarding :

 

1. • Vroegtijdige verouderen, chronische ontstekingen, neurodegeneratieve verschijnselen, auto-immuunziekten, hart- en vaataandoeningen (CVA, MI...) wijzen op een algemene terreinontaarding door oxidatie.

 

Mitochondria maken naast energie ook vrije radicalen aan. Normaal zijn de cellen in staat de gevormde vrije radicalen te neutraliseren en het evenwicht tussen alteratie  en reparatie te vrijwaren. Toch kan het gebeuren dat het verdeigingssysteem van de cel er niet in slaagt alle vrije radicalen te neutraliseren. De overmaat vrije radicalen kunnen dan, vooral indien de situatie blijft voortduren, het terrein oxideren, met als gevolg een verlies aan celfunctionaliteit door ontaarding.

 

De oorzaken :

1. 1. • overproductie van vrije radicalen (door ioniserende straling, xenobiotica (pesticiden, oplosmiddelen ...), medicamenten, verbrandingsgassen maar ook intense sportbeoefening, ontstekingstoestanden ...) ...

      • onvoldoende neutralisatie van de vrije radicalen door functionele afwijkingen van de antoxidante enzymen (SOD ...) door een tekort aan oligo-elementen of door een dysfunctie van het enzym zelf.

      • de leeftijd is een bijkomende bezwarende factor en vrije radicalen zullen op hun beurt zorgen voor een versnelde celveroudering.

 

De gevolgen :

1. 1. • oxidatie van de MOVZ wat kan leiden tot doorlaatbaarheidsafwijkingen thv de celmembraan en verhoogde vorming van prostaglandines, stoffen die de staat van de getroffen weefsels en cellen gaat moduleren.

      • ontaarding van proteïnen en enzymen waardoor functionele storingen in cascade kunnen optreden.

      • hart- en vaataandoeningen : oxidatie van LDL-cholesterol tot o-LDL, belangrijke stap in de atherogenese.

      • kanker : door ontaarding van het cel DNA ; in vergelijking met ouderen blijken bij jongeren meer ongunstige genetische kenmerken voor te komen die een invloed hebben op processen die tussenkomen bij de beschadiging en het herstel van DNA .

        Volgens een studie geleid door Prof. Nik Van Larebeke (UGent), gepubliceerd in Environmental Health, 2011.

      • ontstekingsaandoeningen : vrije radicalen verergeren de toestand.

      • degeneratieve aandoeningen : maculadegeneratie, cataract... (zie : "Zichtproblemen").

      • neurodegeneratieve aandoeningen : Alzheimer...

 

De behandeling moet voornamelijk gericht zijn op het wegwerken van de tekorten aan antioxidante nutriënten door een voeding rijk aan verse groenten en eventueel met voedingssupplementen. Vervolgens zal het nodig zijn de oorzakelijke factoren van de overproductie van vrije radicalen aan te pakken.

 

Zie : "Stress" en "Oxidatieve stress".

 

 

Co-morbiditeit (het gezamelijk voorkomen van verschillende ziektebeelden) maakt dat met de tijd meerdere terreinverstoringen samen optreden.

 

Hier tegenover staat dat hoe beter de levensstijl (voeding, fysische activiteit en verzorging, psychische hygiëne, kwaliteitscommunicatie, stressniveau...) hoe gemakkelijker genezing optreedt. En hoe minder gemakkelijk en uitgesproken psychosomatische klachten en ziekten opduiken.

 

 

          

 

 

De lezer dient steeds in acht te houden dat de beschreven curatieve eigenschappen in geen enkel geval het medisch advies vervangen, welke steeds onmisbaar is bij het stellen van een diagnose en bij bepaling van de ernst van de aandoening. Wel wordt de gebruiker gestimuleerd beslissingen met betrekking tot zijn gezondheid te nemen, op basis van eigen research, steeds in samenspraak met een professionele gezondheidswerker.

 

In alle gevallen valt het gebruik van dit programma enkel onder de controle, het beheer, de risico's en de verantwoordelijkheden van de gebruiker.